Aktualności

 

Celem wystawy jest zestawienie historycznych i współczesnych prac dzieci. Autorzy wystawy pokazują, że groza wojny w oczach dzieci wygląda zawsze tak samo. Plansze prezentują historyczne rysunki polskich dzieci z roku 1946. Są one zapisem ich przeżyć z czasu II wojny światowej i okupacji niemieckiej w latach 1939-1945. Obok nich zestawiono współczesne rysunki dzieci ukraińskich, związane z obecnie toczącą się wojną w Ukrainie. Prace są gromadzone na portalu Mom I see war. Niezależnie od miejsca i czasu wojna jest wielkim złem, a dziecko zawsze jest w niej ofiarą. Podobieństwo historycznych i współczesnych prac poraża. Dzieci rysują czołgi, samoloty zrzucające bomby, pożary i eksplozje. Rysują rannych i zabitych, zrujnowane domy, mogiły. Rysują siebie i swoją rodzinę, rysują ewakuację i ucieczkę. Ale rysują też nadzieję i swoje marzenia na przyszłość. Łącząc obrazy i słowa w grupy tematyczne: walka, okupacja, rodzina, represje, opór, zniszczenia, zwycięstwo-nadzieja, autorzy podkreślają fakt, jak bardzo podobne są do siebie scenariusze wojen zaborczych. Zmienia się czas, zmienia się miejsce, zmieniają się dziecięcy świadkowie, ale wojna zawsze jest taka sama: